68. rocznica powstania III Rzeczypospolitej Polskiej
Powstała ona w rezultacie uzgodnień trzech zwycięskich mocarstw: ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii. Mocarstwa te pokonały Niemcy, którym my, Polacy, nie byliśmy w stanie odbić na stałe ani kawałka ziemi. Zachowały się wobec nas wspaniałomyślnie, bo nam, biedakom bez jednej fabryki czołgów czy samolotów, dały wspaniałe terytorialne państwo z szerokim dostępem do morza i wieloma bogactwami naturalnymi, znacznie bogatsze niż to, które straciliśmy w 1939 r.
28 czerwca 1945 r. powstał Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej, który został uznany przez trzy zwycięskie mocarstwa, panów ówczesnego świata.
Od tego dnia mamy nowe państwo tu nad Wisłą z władzami w Warszawie. Od tego dnia rząd w Warszawie jest jedynym legalnym rządem III RP.
Tego dnia formalnie skończyła się II RP, którą fizycznie straciliśmy we wrześniu 1939 r.
Od 28 czerwca 1945 r. III RP miała różne rządy. Jedne głupsze, inne mądrzejsze. Jedne łagodniejsze, inne bardziej zamordystyczne.
Nasze babcie i dziadkowie, nasze mamy i tatowie odbudowali ją z poziomu spalonych wsi i miast. Stworzyli nowoczesne państwo. Zlikwidowali analfabetyzm. Zbudowali tysiące szkół, nowoczesny przemysł i energetykę.
W ostatnich 20 latach o sukcesie Polski zdecydowali głównie polscy przedsiębiorcy, którzy stworzyli dynamiczne firmy i miliony miejsce pracy. To są prawdziwi bohaterowie naszych czasów.
Najbardziej zawiedli politycy. Ostatnie badania opinii publicznej wskazują, że myśli tak większość ludzi. Słusznie tak myśli. Błędy polityków, szczególnie Jerzego Buzka i Leszka Balcerowicza kosztowały nas setki miliardów złotych.
Obecnie rząd Donalda Tuska usiłuje wycofać się z ich największego błędu – systemu OFE, przez który straciliśmy kilkadziesiąt, a może nawet ponad 100 mld zł.
Ile muszą się natrudzić przedsiębiorcy, by zarobić 100 mld zł?
Błędy popełnione przez polityków są tak wielkie, że odbija się to katastrofalnie na kondycji naszego społeczeństwa. Z ostatnich danych wynika, że liczba mieszkańców Polski zmniejsza się, że wymieramy. Do tego dochodzi emigracja 2 milionów młodych, dynamicznych ludzi.
Najbardziej tragiczne jest to, że nie jesteśmy już w stanie odwrócić trendu wymierania Polski.
Kraj został już bowiem podbity przez obce banki, sieci handlowe i korporacje przemysłowe, którym bramy do podboju szeroko otworzyły rządy po 1989 r.
68 lat temu powstała III RP. Dziś wyraźnie widać, że upada, stacza się po równi pochyłej.
I nikt nie jest w stanie jej uratować.
Liczba mieszkańców Polski z roku na rok będzie zmniejszała się. Nie będzie przybywało miejsc pracy, więc będzie rosła liczba emigrantów. Przybyszów z innych krajów będzie mało, bo będą woleli osiedlać się w bogatszych krajach Zachodu.
Zagraniczne sieci handlowe wykończą małe i średnie sklepy oraz małe i średnie polskie firmy produkcyjne. Dla nich liczą się dostawcy wielkiej liczby produktów. Preferuję też produkty z kraju, gdzie mają swoje siedziby. W niemieckich sieciach handlowych, które dominują w Polsce, jest coraz więcej niemieckich produktów.
Gdy w Polsce wzrosną płacę, zachodnie koncerny przeniosą swoje fabryki np. na Ukrainę.
Polscy przedsiębiorcy nadal będą starali się radzić sobie na globalnym rynku. W nich cała nadzieja.
Ale to będzie za mało.
Zdecyduje demografia.
Jerzy Krajewski
Za Wikipedią:
Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej (TRJN) – rząd Rzeczypospolitej Polskiej powołany w Warszawie przez prezydenta Krajowej Rady Narodowej Bolesława Bieruta 28 czerwca 1945 na podstawie porozumienia zawartego na konferencji w Moskwie odbytej 17-21 czerwca pomiędzy politykami KRN i Rządu Tymczasowego RP a częścią polityków emigracyjnych skupionych wokół b.premiera Stanisława Mikołajczyka, częścią polityków PPS (Zygmunt Żuławski), części polityków krajowego SL-Roch (Władysław Kiernik), przedstawicieli środowisk intelektualnych z kraju (profesor Stanisław Kutrzeba, profesor Adam Krzyżanowski, doktor Henryk Kołodziejski). Rząd zgodnie z ustaleniami jałtańskimi powstał na bazie Rządu Tymczasowego RP, również Prezesem Rady Ministrów (premierem) rządu pozostał były członek KC RPPS Edward Osóbka-Morawski. Zgodnie z ustaleniami konferencji w Moskwie po powstaniu TRJN na stanowiska wiceprezydentów KRN powołani zostali Wincenty Witos i Stanisław Grabski. Powołanie TRJN było realizacją postanowień jałtańskich przewidujących rekonstrukcję Rządu Tymczasowego RP na szerszej podstawie politycznej oraz spełnieniem poczynionych w maju i czerwcu 1945 uzgodnień dyplomacji ZSRR z dyplomacją USA i Wielkiej Brytanii zgodnie z którymi akceptujący porozumienia jałtańskie politycy emigracyjni i niereprezentowani dotąd w Rządzie Tymczasowym i KRN politycy krajowi popierający Stanisława Mikołajczyka mieli otrzymać 25% tek ministerialnych, odpowiednią liczbę wiceministrów oraz reprezentację w KRN, administracji państwowej -centralnej i terenowej, dyplomacji i w samorządzie terytorialnym zaś tak zrekonstruowany rząd Polski miał zostać uznany przez mocarstwa zachodnie. Rozwiązanie to i przyjęte proporcje były analogiczne do wcześniejszego porozumienia Tito-Ivan Subasić tzn. kompromisu sił proradzieckich i prozachodnich poprzez powołanie wspólnego rządu koalicyjnego w proporcji 75%:25% zawartego pod patronatem mocarstw w marcu 1945 w Jugosławii.
29 czerwca 1945 roku Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej został uznany przez Szwecję i Francję, 5 lipca przez USA i Wielką Brytanię, uznawały go także inne państwa koalicji antyhitlerowskiej, m. in. Chiny, Włochy, Kanada natomiast uznania odmówiły mu m.in. Watykan, Hiszpania, Irlandia , Portugalia, Kuba, Liban i Salwador. Ambasador Edward Raczyński protestował przeciwko uzurpacji TRJN, ciała służalczego narzuconego Polsce z zewnątrz, porównując jego umocowanie prawne do rządów niemieckich ustanowionych w niektórych państwach podbitych. [1]
Po powołaniu TRJN płk Jan Rzepecki rozwiązał 6 sierpnia 1945 Delegaturę Sił Zbrojnych na Kraj.
TRJN 16 października 1945 podpisał Kartę Narodów Zjednoczonych, przez co Polska stała się członkiem założycielem ONZ.
Delegacja TRJN uczestniczyła w lipcu 1945 w konferencji poczdamskiej. Administracja TRJN na mocy postanowień konferencji poczdamskiej przejęła od radzieckich komendantur wojskowych administrację pozostałej części Ziem Zachodnich i Północnych m.in Szczecin. 16 sierpnia 1945 zawarł umowę ze ZSRR, uznając nieco zmodyfikowaną linię Curzona za wschodnią granicę Polski, w oparciu o porozumienie o granicy zawarte pomiędzy PKWN i rządem ZSRR 27 lipca 1944.
TRJN ustąpił 8 lutego 1947, po wyborach do Sejmu Ustawodawczego i powołaniu przezeń nowego rządu.