Postulaty Rady Przedsiębiorczości

Obniżenia pozapłacowych kosztów pracy. Realizacja zapowiedzianego obniżenia składek na ubezpieczenie rentowe z 13% do 6%. Ograniczenie możliwości korzystania z wcześniejszych emerytur.

7 marca 2007 r. w siedzibie Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan odbyła się wspólna konferencja prasowa 11 organizacji gospodarczych zrzeszonych w Radzie Przedsiębiorczości. Przedstawion na niej jej postulaty. Ważne dla polskiej gospodarki było opublikowanie wspólnego stanowiska  na temat obniżenia pozapłacowych kosztów pracy.

Przedstawiciele Rady Przedsiębiorczości podają konkretne propozycje rozwiązań w tej sprawie.
W obecnej sytuacji gospodarczej obniżenie pozapłacowych kosztów pracy jest szczególnie pożądane. Ożywienie gospodarcze w naszym kraju, emigracja zarobkowa, niski poziom aktywności zawodowej Polaków w wyniku możliwości korzystania z wczesnych emerytur, ograniczona przez brak mieszkań mobilność pracowników, niedopasowanie szkolnictwa do potrzeb rynku pracy wymuszą wzrost wynagrodzeń przekraczający w części przedsiębiorstw wzrost wydajności pracy obniżając ich konkurencyjność.

Zmniejszenie pozapłacowych kosztów pracy jest niezbędne, aby umożliwić szybszy wzrost otrzymywanych przez pracowników wynagrodzeń netto i w efekcie zmniejszyć skłonność do emigracji zarobkowej, a jednocześnie nie dopuścić do wzrostu kosztów pracy szybszego od wzrostu wydajności i tym samym do obniżenia konkurencyjności polskich przedsiębiorstw. Zmniejszenie obciążenia wynagrodzeń podatkami i składkami przyczyni się do zmniejszenia nieoficjalnego zatrudnienia i pozornego samozatrudnienia skuteczniej niż kontrola administracyjna.

Co mogą zrobić pracodawcy, a co Rząd? Przeciętna wydajność pracy wzrasta w Polsce średniorocznie o 4% i o tyle możemy podnosić wynagrodzenia. Oczekujemy, że Rząd o tyle samo obniży w dwóch kolejnych latach obciążenie pracy podatkami i składkami. W efekcie wynagrodzenia netto będą rosnąć o blisko 10% rocznie, a więc na tyle odczuwalnie, aby zmniejszyć skłonność do emigracji zarobkowej, stanowiącej poważne zagrożenie rozwoju Polski.

Obniżka pozapłacowych kosztów pracy nie powinna pogłębiać nierównowagi finansów publicznych. Niezbędne jest więc zmniejszenie zakresu świadczeń finansowanych ze składek obciążających wynagrodzenia. Dlatego zwracamy się do Rządu z postulatami, których realizacja byłaby zarówno korzystna gospodarczo jak i uzasadniona społecznie.

1. Realizacja zapowiedzianego obniżenia składek na ubezpieczenie rentowe z 13% do 6%.
Realizacji tego postulatu powinno towarzyszyć dalsze zaostrzanie dyscypliny w zakresie orzecznictwa rentowego i rehabilitacji.Koszt dla budżetu rzędu 13 miliardów złotych, nie uwzględniając zwiększonych wpływów w wyniku zwiększenia zatrudnienia.

2. Ograniczenie możliwości korzystania z wcześniejszych emerytur oraz ścisłe uzależnienie wysokości emerytury od wysokości wkładu do systemu i przewidywanego czasu pobierania emerytury dla wszystkich grup zawodowych bez wyjątku. Jest to podstawowy warunek zrównoważenia Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i ewentualnego umożliwienia w przyszłości obniżenia składki emerytalnej. Ewentualne uprawnienie do wcześniejszej emerytury powinno być powiązane z dodatkową składką finansowaną przez pracodawców i pracowników z niej korzystających. Potencjalne oszczędności dla budżetu 35 miliardów złotych.

3. Trzykrotne podwyższenie kosztów uzyskania przychodu z pracy najemnej. Rozwiązanie to pozwoliłoby zmniejszyć klin podatkowy tylko osobom pracującym, byłoby więc dla budżetu znacznie mniej kosztowne niż zwiększenie kwoty wolnej od podatku. Jest uzasadnione ekonomicznie: zwiększy skłonność do oficjalnego zatrudniania osób o niskich kwalifikacjach i nisko wynagradzanych. Koszt dla budżetu 5 miliardów złotych.

4. Umożliwienie odpisywania od podatku całej składki na ubezpieczenie zdrowotne. Realizację tego postulatu umożliwiłoby poszerzenie bazy płatników tej składki o rolników oraz inne osoby obecnie nie płacące składek. Koszt dla budżetu 4 miliardy złotych.

5. Finansowanie Funduszu Pracy z budżetu państwa zamiast ze składek pracodawców.
Stan finansów Funduszu Pracy jest zależny od funduszu płac i pokrywa się z cyklem koniunktury gospodarczej. Oznacza to, że w sytuacji pogarszania się koniunktury, kiedy wzrasta zapotrzebowanie na środki Funduszu Pracy, jednocześnie maleją jego dochody. Korzystniejsze byłoby więc finansowanie Funduszu Pracy z budżetu państwa, który finansowany jest przede wszystkim wpływami z podatków obciążających konsumpcję, która nie podlega aż tak dużym wahaniom koniunkturalnym jak fundusz płac. Likwidacja składki na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% w połączeniu z zapowiedzianym obniżeniem składki rentowej z 13% do 6% stanowiłaby znaczące obniżenie pozapłacowych kosztów pracy. Koszt dla budżetu 6 miliardów złotych.

6. Włączenie Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych do Funduszu Pracy.
Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest niska (0,10% wynagrodzenia czyli około 2,5 złotego na pracownika miesięcznie) i jej ewidencjonowanie kosztuje więcej niż wynosi sama składka. Koszt dla budżetu 300 milionów złotych.

7. Obniżenie składki płaconej przez pracowników na ubezpieczenie chorobowe i skrócenie okresu wypłacania wynagrodzenia za czas choroby finansowanego przez pracodawców.
Pracodawcy ponoszą koszty wynagrodzeń wypłacanych pracownikom za czas choroby do 33 dni w roku. Koszty te przekraczają 2 miliardy złotych rocznie. Ponoszenie takiego ryzyka skłania do nieoficjalnego zatrudniania. Postulujemy wzorem innych państw zrezygnowanie z wypłacania wynagrodzeń za pierwsze 3 dni każdej choroby. Powszechne ubezpieczenie od ryzyka utraty dochodów przez dłuższy czas można uznać za uzasadnione, ale ubezpieczenie od ryzyka utraty dochodu przez kilka dni jest nieracjonalne, a jego nadużywania nie daje się kontrolować.
Składki na ubezpieczenie chorobowe wypłacane przez ZUS a opłacane przez pracowników mogą zostać obniżone dzięki nadwyżce w funduszu chorobowym.
Zmiany nie powodują zwiększenia wydatków budżetowych.

źródło: www.prywatni.pl

Rada Przedsiębiorczości Rzeczypospolitej Polskiej jest nieformalnym zgromadzeniem najważniejszych organizacji pracodawców, biznesu i przedsiębiorców. Wiadomo, że duży może dużo, ale większy – jeszcze więcej. Do Rady Przedsiębiorczości akces zgłosiły:

Amerykańska Izba Handlowa w Polsce
Business Centre Club
Izba Przemysłowo-Handlowa Inwestorów Zagranicznych w Polsce
Konfederacja Pracodawców Polskich
Krajowa Izba Gospodarcza
Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług
Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych
Polska Rada Biznesu
Polsko-Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa
Stowarzyszenie Menedżerów w Polsce
Związek Rzemiosła Polskiego